Me vert førde tilbake til 1400-talet og møter dei direkte orda frå ein mann som sitt fengsla, dømd til henging. Han lagar eit testamente over livet sitt med ein versekunst og med ein humor som slår oss, óg i dag. I eit liv på flukt frå fangehol, torturkammer og bødlar klarar han å laga skjemtevers og satire, om alt frå kongar, juristar og rikfolk til Tjukke Margot frå vertshuset. Men sjølv om han ofte er ein vittig spøkefugl, tek óg han uredd opp dei største emna i livet; kjærleiken, tida som går, dauden som utliknar alle forskjellar. François Villon høyrer til dei store i verdenslitteraturen og vert rekna som seinmellomalderen sin viktigaste diktar i Frankrike.